UCZYMY SIĘ W DOMU

Zabawy rozwijające umiejętności społeczne

Nauka rozpoznawania swoich emocji i potrzeb

Dzieciom radzenie sobie ze swoimi emocjami nie przychodzi tak łatwo jak dorosłym. Często nie są świadome swoich emocji, nie potrafią ich nazwać, ale również okazać prawidłowo, dlatego warto z nimi o nich rozmawiać, pokazywać mimikę twarzy i gestów. To jest dla nich naprawdę pomocne w zrozumieniu siebie i emocji innych! 

Narysuj palcem. Rozsyp mąkę/kaszę/kakao na ciemnym talerzu. Poproś, aby dziecko narysowało palcem swój nastrój (oczy i buźkę). Porozmawiajcie jak się dziś czuje, co było powodem takiego stanu. Ty również opowiedz dziecku o swoim nastroju. Zachęcaj je do dłuższych wypowiedzi.

Balony z emocjami. Do kolorowych baloników wsyp mąkę ziemniaczaną. Dobrze zawiąż je, aby mąka nie wypadła. Narysuj na każdym z nich inny nastrój, porozmawiajcie.

Kalambury. Za pomocą gestów bądź rysunku zaprezentuj swój nastrój. Zadaniem członków rodziny jest odgadnąć co to za emocja.

Słoiki emocji. Znajdź 4 słoiki. Napisz na nich słowa złość, smutek, radość i strach. Spróbuj za każdym razem gdy odczujesz daną emocję wrzucić koralik, kamyczek, fasolkę (można tu wykorzystać naprawdę dowolny element) do danego słoika. Zbieraj je uważnie przez cały weekend. Dzięki temu dowiesz się jak minął ci weekend i ile sytuacji miałeś wesołych a ile przytrafiło się smutnych.

Kolorowe buzie. Z kolorowych czasopism wytnij twarze przedstawiające różne emocje. Przyklej je na kolorowe kartki i utwórz z nich tablice emocji. Teraz możecie porozmawiać jaki macie nastrój oraz co się wydarzyło, że się tak czujecie.

Opowiadajcie sobie historyjki o różnych zachowaniach wykorzystując przy tym zabawki, np. miś zabrał samochodzik koledze i nie chce oddać. Rozmawianie o tym, jak się czuje kolega i co miś może zrobić, aby było lepiej itp

Budowanie poczucia własnej wartości, dostrzeganie swoich mocnych stron

Zabawy te uświadamiają rodzicom i samym dzieciom ich pozytywne cechy i zdolności, które należy rozwijać, oraz te płaszczyzny, nad którymi należy popracować. Dzięki tym zabawom możemy sprawić, że dziecko będzie czuło się ważne i potrzebne. Będzie z siebie dumne, a tym samym nauczy się szacunku i akceptacji drugiego człowieka i będzie czerpać radość z kontaktów z innymi.

Dłoń – Na kartce dziecko odrysowuje swoje dłonie. Następnie w miejsce palców wpisuje 5 swoich mocnych stron, co w sobie lubi, z czego jest dumny, mniejsze dzieci mogą umieścić tam rysunki. Potem bierze drugą odrysowaną dłoń swojej mamy, taty, brata i wypisuje mocne strony osoby, której „dłoń” mamy. Na koniec zabawy tak uzupełnione rysunki dłoni można zawiesić w widocznym miejscu, by zawsze można było zerknąć na swoje mocne strony.

Worek zadowolenia – Do tej zabawy potrzebny będzie worek bądź torba. Należy przygotować również stos małych karteczek.

Każdego dnia razem z dzieckiem spisujecie, bądź rysujcie, co zrobiliście dzisiaj dobrze. Niech maluch sam decyduje ile karteczek danego dnia wykorzysta. Ważne, by na każdej karteczce napisać datę jej powstania. Rodzic też może zapisywać te wspaniałe rzeczy i wrzucać do worka, po kilku dniach kiedy sięgnięcie po kratki, sami zobaczycie ile się tego nazbierało, jak wiele rzeczy robicie dobrze, możecie być z siebie dumni.

Stokrotka – Przygotowujcie duży szablon stokrotki z zarysowanym środkiem oraz kilkunastoma płatkami wokół. W środku stokrotki dziecko wpisuje swoje imię lub wkleja swoje zdjęcie. Każdy płatek dziecko uzupełnia wpisując swoje charakterystyczne cechy/to, w czym jest wyjątkowe/umiejętności, których się ostatnio nauczyło. Stokrotkę można ozdobić w dowolny sposób.

Moja Sylwetka – Na kartce papieru dziecko rysują swoją sylwetkę. Na częściach ciała wpisują to, z czego są dumne, co czyni je wyjątkowymi (noga – świetnie strzelam gole, ręka – pięknie rysuję, głowa – potrafię grać w szachy, uśmiechnięte usta – jestem wesoły).

Komunikacja z innymi

Umiejętność prawidłowego komunikowania się z innymi jest bardzo ważna z perspektywy naszego rozwoju osobistego. Jest pomocna na drodze do budowania pozytywnych kontaktów z innymi, czy unikania konfliktów. Dzięki codziennym ćwiczeniom wyposażymy dzieci w niezbędne umiejętności do nawiązywania i utrzymywania właściwych relacji z otoczeniem.

Narysuj to co mówię. Jedna osoba ma za zadanie możliwie najwierniej opisać obrazek. Pozostali mają za zadanie go narysować bez zadawania pytań.

– Inną wersją bądź kolejnym etapem jest podobne zadanie jak powyżej, z tą różnicą, że w tym przypadku jedna osoba tłumaczy jak i co należy narysować, a pozostali mogą zadawać pytania pomocnicze.

Kodowanie. Na podłodze ułóż pojemnik na jajka, w którym każde z pól pomalowane jest na inny kolor. Obok pojemnika połóż plastikowe jajka/piłeczki ponumerowane od 1-10. Podawaj dzieciom instrukcje, w które miejsce mają ułożyć jajko z daną cyfrą. Pozostali mają za zadanie uważnie słuchać i wykonywać polecenia. Jeśli nie usłyszą lub zapomną, gdzie daną piłeczkę należy umieścić, mogą zadawać dodatkowe pytania. Po wykonaniu ćwiczenia należy sprawdzić czy poprawnie zostały ułożone jajka.

Umiejętność zadawania pytań. Zagrajcie w grę „Kim jestem?” Wylosuj kartę i umieść ją na czole. Zadaniem każdego z graczy jest odgadnięcie KIM SIĘ JEST, na podstawie zadawanych pytań i odpowiedzi reszty graczy. Podczas zabawy można udzielać jedynie odpowiedzi TAK lub NIE

Lubię gry planszowe. Każdy formułuje jakąś tezę dotyczącą jego zainteresowań np. wolę gry planszowe niż komputerowe. Zadanie grupy jest dowiedzieć się, dlaczego tak właśnie jest. Każda z osób zadaje po jednym pytaniu. Nie może to być pytanie zamknięte- czyli np. zaczynające się od “czy”.

Przykładowy przebieg rozmowy:

Lubię gry planszowe -> Dlaczego lubisz gry planszowe? -> Jaka jest twoja ulubiona gra planszowa?-> A co jest w niej takiego fajnego? –Z kim najczęściej grasz w gry?

Magiczny telefon. Zróbcie wspólnie telefon z kubeczków połączonych sznurkiem.  Spróbujcie porozmawiać przez niego o tym jak minął wam dzień, co lubisz najbardziej robić w wolnym czasie, gdzie chcielibyście spędzić wakacje itp.

 

Ćwiczenia usprawniające percepcję słuchową

1. Rozpoznawanie dźwięków i szmerów- zadaniem dziecka jest rozpoznawanie zasłyszanych dźwięków: zgniatanie różnych gatunków papieru przesypywanie różnych materiałów sypkich (groch, ryż, piasek itp.) rozpoznawanie dźwięków różnych instrumentów rozpoznawanie głosów zwierząt zabawa w rozpoznawanie dźwięków: „co upadło?”, „co przyjechało?”, „czym uderzono?” itp. zabawa w nasłuchiwanie: „co się dzieje wokół nas?”

2. Odtwarzanie struktur dźwiękowych na podstawie układów przestrzennych: Przed dzieckiem rozkładamy kilkanaście klocków grupujących je kolejno w różne układy przestrzenne, (układamy blisko siebie po dwa, po trzy, po cztery klocki oddzielając poszczególne ugrupowania klocków większymi przerwami). Zadanie dziecka polega na dźwiękowym odtworzeniu tych układów przestrzennych poprzez ich wystukiwanie pałeczką o blat stołu. Liczba klocków powinna odpowiadać liczbą stuknięć.

3. Wyodrębnianie sylab w słowach

Zabawa w poszukiwanie przedmiotów, których nazwy zaczynają się od – „sza” (szalik, szałas, szatnia)

Wygłaszanie słów rozpoczynających się na daną sylabę, np. „ma’ ma – ma ma – larz ma – luje ma – rynarz

Wygłaszanie słów kończących się na daną głoskę: np. „ki” „ki” wor – ki lal – ki zabaw – ki ław – ki

4. Podział wyrazów na sylaby Osoba dorosła rozkłada zestaw obrazków przedstawiających nazwy wyrazów (lala, auto, pole, piłka itp.). Dziecko nazywa obrazki, a następnie dzieli je na sylaby, liczy je, a potem wystukuje je palcem lub ołówkiem

5. Podział wyrazów na sylaby ze słuchu Prowadzący podaje wyraz dwu lub trzysylabowy, a dziecko ma dokonać podziału wyrazu na sylaby, np. tata, autobus, koło.

6. Rysowanie przedmiotów Osoba dorosła podaje pierwszą sylabę, a dziecko ma narysować przedmiot rozpoczynający się na taką sylabę.

7. Wyszukiwanie przedmiotów (obrazków) na podstawie dźwiękowych właściwości ich nazwy Osoba dorosła poleca dziecku wybrać z przedmiotów ułożonych na stoliku te, które rozpoczynają się na głoskę, np. „o”

8. Ćwiczenia na syntezę głoskową Osoba dorosła mówi dowolny wyraz głoskując, np.: o –k – o; l – a – s. Dziecko ma przeprowadzić głośno syntezę wyrazu.

9. Wykreślanki, uzupełanianki, przestawianie literowe i sylabowe

10. Krzyżówki, rebusy i teksty z lukami

11. Rozwiązywanie zagadek

12. Wierszyki do zgadywania

1. Rozpoznawanie obrazków zaczynających się od tej samej sylaby.
2. R
3. Sztafeta sylabowa - tworzenie wyrazów rozpoczynających się od tej samej sylaby - mama, makaron, marzenia, makrela itp. lub kończących się tą samą sylabą np. piżama, rama, mama, tama itp.
4. Łańcuch sylabowy - rozpoczynamy zabawę wypowiadając dwusylabowy wyraz, dziecko powtarza wyraz idzieli go na sylaby. Druga sylaba staje się początkiem nowego wyrazu powstałego np: wa - ta (wata), ta - ma (tama), ma - ki (maki), ki - je (kije), je - my (jemy), my - dło (mydło) itak aż do wyczerpania pomysłów.  
5. Analiza z podskokami - podajemy dziecku wyraz, a jego zadaniem jest podzielić go na sylaby, ale po wymówieniu każdej z nich musi podskoczyć np. balony- ba(podskok) - lo(podskok) - ny(podskok).

Zabawy rozwijające zdolności logiczno – matematyczne u dzieci w wieku przedszkolnym.

ZABAWA  PIERWSZA

 Walory edukacyjne zabawy: Pomaga w szybkim rozpoznawaniu wartości cyfr. Gra w karty doskonale nadaje się do ćwiczenia matematyki.

Opis zabawy:

W talii kart zostaw tylko karty z liczbami. Podziel karty na dwie równe części i przed każdym graczem połóż połowę kart kolorem w dół. Gracze jednocześnie odwracają górną kartą ze swojego zestawu. Wyższa karta wygrywa, ale gracz musi domagać się przyznania mu punktu. Oczywiście dziecku należy dać dużo czasu na określenie, która karta jest wyższa. Można grę utrudnić (powyżej 5 roku życia): gracze odejmują od liczby wyższej — niższą. Wygrywa ten, kto pierwszy poda wynik. 

 ZABAWA  DRUGA

Walory edukacyjne zabawy: Dziecko uczy się, na czym polega kolejność, następstwo i czas.

Opis zabawy:

            Podaj 4 rzeczy, które można ułożyć w kolejności — na przykład z kategorii wzrost, waga, etapy procesu, wiek, itp. Następnie poproś, by dziecko ułożyło je w odpowiedniej kolejności (podaj je dziecku w niewłaściwej kolejności). Przykładowe pomysły:

Dorosły, niemowlę, dziecko, nastolatek (wiek)

Sto, dziesięć, pięć, tysiąc (wiek)

 Kot, mysz, żyrafa, osioł (wielkość)

Pszenica, chleb, ciasto, mąka (etapy)

Dąb, drewno, żołądź, mebel (etapy)

Kamień, piasek, skała, góra (wielkość)

Tydzień, godzina, dzień, rok (czas)

Domek dla lalek, blok mieszkalny, dom, wieżowiec (wielkość)

ZABAWA  TRZECIA

Walory edukacyjne zabawy: Takie zagadki rozwijają logiczne myślenie i wzbogacają słownictwo.

Opis zabawy:

Codziennie zadawaj dzieciom logiczną zagadkę. Na przykład: „Co jest białe i mokre z płatkami śniadaniowymi?” albo „Co mruczy, drapie i lubi mleko?” albo „Co mruczy, drapie, ryczy i ma duże kocięta?”. Za każdym razem sprawdźcie, czy odpowiedź dziecka spełnia wszystkie podane warunki. W drugiej zagadce odpowiedzią jest kot, ale w trzeciej —lew lub tygrys. Pierwsze zagadki muszą być łatwe. Zachęć dziecko, by wyobraziło sobie, jak wygląda na przykład kot, lew, tygrys i niech poda uzasadnienie swojej odpowiedzi.

 

 

ZABAWA CZWARTA

Walory edukacyjne zabawy: Im częściej w nauce dziecko używa wszystkich zmysłów, tym szybciej się uczy.

Opis zabawy:

Kredą na chodniku narysuj drabinę i opisz ją liczbami od 1 do 10. Poproś dziecko, by stanęło na liczbie 4. Potem podaj inną liczbę. Gdy dziecko przestanie liczyć kroki, powiedz: „Tak, 4 dodać 2 równa się 6, rzuć kostką i powtórz ćwiczenie z dodawaniem lub z odejmowaniem (np. 6 odjąć 1 równa się 5) Można rysować dłuższe drabiny (do 20) lub grać w sali, a drabinę narysować na papierze.

ZABAWA  PIĄTA

Walory edukacyjne zabawy: Dziecko uczy się, na czym polega długość.

Opis zabawy:

Przetnij 20 słomek na części o różnych długościach: krótkie, średnie i długie. Na kartce papieru odrysuj te trzy długości. Pomieszaj słomki. Poproś dziecko, by brało po jednej słomce i mówiło, czy jest krótka, średnia, czy długa. Sprawdzajcie odpowiedzi według wzoru odrysowanego na kartce. Wygrywa osoba, która poda najwięcej poprawnych odpowiedzi. To ćwiczenie dobrze rozwija umiejętność szacowania.

ZABAWA  SZÓSTA

Walory edukacyjne zabawy: Dziecko uczy się podstawowej zasady: małe kwoty można połączyć w większą wartość.

Opis zabawy:

Wyjmijcie z pudełka 10 herbatników, ciasteczek lub biszkoptów i pobawcie się w kupowanie. W zabawie każde ciasteczko może kosztować 1 grosz. Daj dziecku pięć monet 1 gr, jedną monetą 5 gr i jedną monetą 10 gr. Zaproponuj, by kupiło 5 ciasteczek — pokaż dziecku, że może „zapłacić” pięcioma monetami groszowymi, albo jedną monetą pięciogroszową. Pokaż, że przy płaceniu monetą o nominale 10 gr dziecko otrzyma resztą.

ZABAWA  SIÓDMA

Walory edukacyjne zabawy: Zachęca dziecko do dociekań, do klasyfikowania przedmiotów i do myślenia.

Opis zabawy:

Pomyśl o dowolnej rzeczy i podaj jej definicję: „Myślę o zwierzęciu, które umie skakać i żyje w stawie” (żaba). „Myślę o zwierzęciu, które umie latać, mieszka w jaskiniach i wisi do góry nogami” (nietoperz). Możesz także podać, od jakiej litery zaczyna się dane słowo, np.: „Myślę o słowie, które oznacza zamarznięty deszcz i zaczyna się na literą g” (grad).

ZABAWA  ÓSMA

Walory edukacyjne zabawy: Dzięki takim ćwiczeniom dziecko uczy się, że jeśli każdą ćwiartkę przetnie na pół, otrzyma osiem kawałków, ponieważ 2 x 4 = 8.

Opis zabawy:

Na początku można składać papierową chusteczką na pół, a potem na ćwiartki. Następnie można poprzecinać rysunki na połówki i na ćwiartki. Tnijcie na kawałki pizzę lub ciasto. Pizza umożliwia poznawanie wszystkimi zmysłami — szczególnie jeśli własnoręcznie ją przygotujecie. Rozmawiajcie o użytych ziołach i ich zapachach, a także o pozostałych składnikach. Takie owoce jak melony, arbuzy, dynie i ananasy świetnie się nadają do dzielenia na połówki i ćwiartki (a nawet na mniejsze części). Tabliczki czekolady są gotową pomocą dydaktyczną do nauki ułamków — a prawidłową odpowiedź można zjeść!

 

ZABAWA  DZIEWIĄTA

Walory edukacyjne zabawy: Umiejętność dostrzegania wspólnych cech i wyciągania wniosków jest kluczem do analitycznego myślenia.

Opis zabawy:                                                                        

Powiedz dzieciom, że jest to gra o nowej planecie, która nazywa się Id. Na tej planecie żyje wiele śmiesznych zwierząt. Żyją tam Oki (narysuj 3 proste zwierzęta z rogami). Ale na planecie Id żyją też inne zwierzęta, nie tylko Oki. Narysuj kolejne 3 proste zwierzęta, ale bez rogów — nie mów, jaka jest różnica między nimi, a Okami. Następnie narysuj kolejne 6 zwierząt (niektóre z rogami, inne bez). Następnie poproś dziecko, by na nowym rysunku wskazało Oki.

 

ZABAWA  DZIESIĄTA

Walory edukacyjne zabawy: Wspomaga pamięć i koncentrację.

Opis zabawy:

W zabawie uczestniczą osoby, które przebywają w tym samym pomieszczeniu i każda osoba staje się zwierzęciem. Jedna osoba staje się psem, inna — słoniem, a jeszcze kto inny — królikiem. Zabawa polega na przekazywaniu wymyślonej piłki i podawaniu nazwy zwierzęcia swojej i osoby, której przekazujemy piłkę. Np.: „tygrys do konia”. Osoba, która otrzymała piłkę postępuje w ten sam sposób i mówi na przykład: „koń do jeża”. Kluczowym elementem w zabawie jest zapamiętanie nie tylko zwierzęcia, które się wybrało dla siebie, ale także zwierząt, które wybrały pozostałe osoby.

Inne przykłady:

Pisz cyfry palcem na plecach dziecka. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie napisanej cyfry.

Dodawaj ziarna prażonej kukurydzy — najpierw 2, potem kolejne 2 i następne 2. Na końcu ćwiczenia wszystko zjedzcie.

W ogrodzie szukajcie kwiatka, który ma najwięcej płatków. Możecie też szukać kwiatka najwyższego.

Wymyślajcie bajki z liczbami, np.: Wiewiórka zebrała 3 orzechy, potem kolejne 2 — ile miała razem? Potem znalazła kolejne 2 — ile miała? Potem zjadła 1. Ile zostało? Potem przyszła druga wiewiórka i…

Ustaw minutnik kuchenki mikrofalowej na 10/20/30 sekund i razem odliczajcie do zera.

Stań za dzieckiem i powiedz: „Ty jesteś pierwszy, a ja jestem druga”. Stańcie odwrotnie. Powiedz: „Teraz ja jestem pierwsza, a ty jesteś drugi”. (Pojęcie pierwszy/drugi nie jest dla dziecka oczywiste).

Pod trzema kubkami schowaj 2 winogrona. Dotykaj kolejno kubków, mówiąc: „To jest pierwszy kubek, ten jest drugi, a ten jest trzeci. Pod którymi kubkami są winogrona?”.

 

Zabawy rozwijające koordynację wzrokowo-ruchową i koncentrację uwagi

• „Taniec ptaków” – Każde dziecko ma przed sobą narysowaną „leniwą ósemkę” z wyraźnie zaznaczoną kropką. Wyciąga rękę wiodącą do przodu (ręka jest sztywna w łokciu), przykłada do niej ucho i zaczynając od kropki rysuje po śladzie „leniwą ósemkę” w kierunku w lewo po skosie. Ucho przez cały czas jest przyklejone do ręki. Dziecko obserwuje koniec swojej ręki.

• „Krąży kula” – Dzieci siedzą w ciasnym kole. Jedno z dzieci dostaje od N. piłeczkę tenisową – to śniegowa kula. Zadaniem dzieci jest jak najszybsze podawanie sobie piłeczki z rąk do rąk tak, by nie upadła na podłogę (kula śniegowa może się rozpuścić). Dziecko, które upuściło piłeczkę, siada tyłem do środka koła i jest wyłączone z zabawy przez jedno okrążenie. Dla utrudnienia, w powtórzeniach zabawy można określać kierunek podawania i zmieniać go co dwa lub trzy okrążenia.

• „Słońce, woda, ziemia” – Wszystkie dzieci stoją w luźnej gromadce zwrócone twarzą do N., który jako pierwszy prowadzi zabawę. Na hasło: Słońce! N., a za jego przykładem wszystkie dzieci, wspinają się na palce, podnoszą do góry ręce i wykonują ruchy obrotowe nadgarstków. Na hasło: Woda! wszyscy robią rękami młynek na wysokości brzucha, z jednoczesnym wypowiadaniem słów: Bul, bul, bul. Na hasło: Ziemia! wszyscy wykonują przysiad podparty. Początkowo N. wykonuje wszystkie ruchy zgodnie z zapowiedziami. Po jakimś czasie podaje hasło i wykonuje nieprawidłowe ruchy, np. mówiąc Słońce! robi młynek i mówi Bul, bul, bul. Dzieci, które zauważą błąd, nie wykonują ruchów. Kto się pomyli – daje fant. Po zabawie następuje wykupywanie fantów.

• „Wyścig z jajkiem” –Dzieci ustawione w dwóch rzędach, na łyżce każde dziecko ma jajko. Zadaniem dzieci jest dobiec do wyznaczonego miejsca i wrócić, podać łyżkę z jajkiem następnemu. Wygrywa ten rząd, którego wszyscy uczestnicy pokonają trasę pierwsi, nie upuszczając jajka.

• „Rób inaczej” –N. prowadzi zabawę jako pierwszy. Dzieci maszerują przy akompaniamencie tamburyna. Na przerwę w muzyce N. podaje określenie, np.: szybko. Dzieci mają za zadanie wykonanie czynności przeciwstawnej, czyli idą bardzo wolno. Gdy powie: wolno – dzieci biegają; wysoko – przykucają; nisko – podskakują wysoko do góry
• „Mali graficy” –Dzieci poruszają się po całej sali zgodnie z rytmem podanym przez N. Gdy dźwięk milknie, N. podaje nazwę dowolnego przedmiotu. Zadaniem dzieci jest narysować ten przedmiot w powietrzu i podać do czego ten przedmiot może służyć.

• „Przekładanie kamieni” – Dzieci stoją w parach w rozkroku, ustawione do siebie plecami. Jedno dziecko trzyma piłkę i podaje ją partnerowi nad głową. Drugie dziecko z pary odbiera ją i podaje dołem, między nogami. Zabawa powtórzona jest kilka razy. Następnie N. wprowadza utrudnienie – zmianę tempa.

• „Wyścig gąsienic” – Dzieci siedzą na dywanie w siadzie płaskim, ręce mają na kolanach. Na znak N. poruszają się do przodu, unosząc na przemian prawą i lewą nogę z pośladkiem. Nie mogą przy tym odpychać się lub podpierać rękami. Idą do mety – linii w drugim końcu sali.

Usprawnianie percepcji wzrokowej.

Przykładowe propozycje zabaw i kart pracy.

 

1. 1.Kolorowanie konturowych obrazków

Pomoce: kartka papieru z “koralikami” do pokolorowania, kredki, nożyczki, kartka papieru z liniami krzywymi, klej

http://pp15.glogow.pl/wp-content/uploads/2020/03/korale-i-nici.pdf

Przebieg: Dziecko koloruje koraliki wg podanego rytmu, następnie je wycina.

Na drugiej kartce rysuje po śladach linii “nitki” do nawlekania “korali” – każda nitka w innym kolorze (ulubionym dziecka).

Dziecko “nawleka” na nitkę “koraliki” (przykleja) wg podanego rytmu do kolorowania.

 

 

1. 2.Rozpoznawanie treści obrazków

Pomoce: diagram z obrazkami do pokolorowanie

http://pp15.glogow.pl/wp-content/uploads/2020/03/diagram.pdf

Przebieg: Dziecko otrzymuje diagram, w którym koloruje obrazki wg instrukcji dorosłego. Następnie dorosły poleca dziecku zapamiętać obrazek znajdujący się w określonym polu, a potem narysować na drugiej stronie kartki.

Przykładowe polecenia:

– Pokoloruj obrazek w polu A2

– Pokoloruj obrazek w polu B4

– Pokoloruj obrazek w polu C1

– Pokoloruj obrazek w polu D3 itd.

– Zapamiętaj co znajduje się w polu B2. Narysuj tę figurę.

1. 3.Wśród wyrazów ukryła się sylaba „ –da”, odszukaj ją i otocz pętlą.

pogoda   wygoda   baba   zabawa   dzida   ryba  

pada   wada żaba   choroba   woda   kłoda   moda  

ruda   zguba   nuda

1. 4.Znajdź i połącz w pary identyczne cyfry. Czy znalazłeś cyfry bez pary? Jeśli tak, policz ile ich jest.

 

       7             9           1           8             6           5           7  

              

         3             8           9           1              0           4  

 

                             5             6           2  

1. 5.Policz figury, a następnie zapisz ich liczbę

https://ztorbynauczycielki.pl/wp-content/uploads/2018/09/karta-pracy-1.pdf

Zadaniem dzieci jest wyszukać i policzyć figury tego samego rodzaju, a następnie zapisać odpowiednią cyfrę.

   ----------------------------------------------

PRZEDSZKOLEN POMYSŁY

 

Dzieci się uczą i młodzież się uczy. Rodzicu, i Ty poświęć trochę czasu na naukę, Wychowanie dzieci nie jest proste, ale mamy 10 wskazówek, które Ci pomogą. Centrum Rozwoju Lokalnego - organizator ogólnopolskiej akcji edukacyjnej "Dzieci uczą rodziców" kontynuując swoją misję wspierania edukacji najmłodszych, a także wsparcia rodziców w procesie wychowania swoich pociech, przygotowało kolejny materiał wideo z poradami. Film"Wychowanie dzieci – 10 porad psychologa" to materiał, który podejmuje 10 bardzo ważnych kwestii dotyczących wychowania dzieci.

W roli przewodnika psycholog mgr Beata Liwowska.

Link do filmu: https://youtu.be/HxbYRBAKs7U

Korzystając z okazji przypominamy, że na stronie internetowej Centrum Rozwoju Lokalnego do pobrania są darmowe materiały do nauki w domu. Nowe materiały będą się ukazywać w każdą środę i każdy piątek aż do czasu, gdy szkoły i przedszkola wznowią funkcjonowanie.

Link do materiałów: https://crl.org.pl/2020/03/12/dzieci-ucza-rodzicow-w-domu/

----------------------------------------------

PRZEDSZKOLEN POMYSŁY

Poniżej zabawy na ćwiczenie sprawności dłoni. Po co to dzieciom? Ćwiczy to mięśnie dłoni, utrwala prawidłowy chwyt, przygotowuje do nauki pisania. Zamieszczam także grafikę, która pokazuje, jak wygląda prawidłowy chwyt w kolejnych latach życia przedszkolaka.

Po co zabawy klamerkami i drobnymi przedmiotami (guziki, fasola)? Ćwiczą one mięśnie dłoni oraz prawidłowy chwyt pęsetowy.
Dodatkowo wszystko to doskonali także koordynację wzrokowo-ruchową i precyzję ruchu. 

 ----------------------------------------------

ZABAWY MATEMATYCZNE UTRWALAJĄCE POZNANE CYFRY